De alweer 16e Henk Lubberding Classic zit erop, deze werd 2 september verreden en was wederom een succes! Met als bijzonderheid een stukje snelweg in het parkoers opgenomen,
Rob Wientjes, heeft die dag een video-opnamen gemaakt.
Zien? klik hier en u krijgt een prima beeld van deze goed georganiseerde Classic.
Hij heeft ook erg veel foto’s heeft gemaakt , die je kunt vinden en bestellen hier
Koen Bouwman en Eveline van Buel winnen de 16e Henk Lubberding Classic
Koen Bouwman uit Ulft is winnaar geworden van de 16e Henk Lubberding Classic.
In de slotfase schudde hij medevluchter Ivo Stronks uit Aalten van zich af en ging triomferend in zijn eentje als eerste over de finishstreep in ‘s-Heer-enberg.
Thom van Dulmen uit Didam finishte als derde.
Was de finish bij de mannen nogal duidelijk, bij de vrouwen is het altijd oppassen geblazen.
Normaal geeft MyLaps direct uitsluitsel, maar nu moest er handwerk van de jury aan te pas komen en gelukkig konden die microfonist Hans van Bon uitstekend helpen om de winnares tussen de grote groep mannen uit te pikken.
Dat werd uiteindelijk Eveline van Buel-Jonker uit Arnhem.
Tweede werd Leah ter Horst en derde Alies Stegeman.
Prachtige dag
Het was een prima wielerdag, die zondag 2 september 2012.
Lekker fris ’s morgens, maar in de loop van de dag liep de temperatuur op tot boven de twintig graden.
En dat was ook allemaal voorspeld.
Toch vreemd dat er bijna 100 deelnemers niet op kwamen dagen.
Het grote peloton, ondanks de wegblijvers toch zo’n 400 mannen en vrouwen, vertrok vijf minuten te laat, maar wel probleemloos, uit ‘s-Heerenberg om via Doetinchem richting Veluwezoom te fietsen.
Daar wachtte de deelnemers een grote verrassing.
In plaats van de provinciale weg van Dieren naar De Steeg te nemen, moest een alternatief gezocht worden, want de Provinciale weg was i.v.m. werkzaamheden afgesloten.
Tot ieders verbazing reed het peloton toen maar de snelweg richting Arnhem op.
De renners genoten zichtbaar van de enorm brede weg en sommigen vonden het misschien wel jammer dat men er bij de eerste de beste afslag – De Steeg – weer af moest.
Een klein half uurtje later bleek pas het grote contrast, toen de Zijpenberg beklommen moest worden, die zo smal was dat er op sommige stukjes amper een auto kan rijden.
Iets heel anders dan de snelweg.
Op de Posbank zorgden een colonne oldtimers en een paard en wagen voor wat oponthoud, waardoor de snelheid van 30 km per uur terug gebracht moest worden tot twintig.
Dat had ook een voordeel.
Andere jaren valt de groep compleet uiteen, maar dit keer was daar nauwelijks sprake van.
Na de heuvelzone kon dan ook in Arnhem al snel het sein ‘tutti completti’ worden gegeven.
Traditiegetrouw begon het na Westervoort al onrustig te worden.
Iedereen wil daar al voorin zitten en de onrust die daardoor ontstaat resulteert elk jaar weer in een aantal valpartijen.
Gelukkig bleef het dit keer beperkt tot twee weliswaar vrij grote valpartijen, die echter alle twee het predicaat ‘zonder erg’ mee konden krijgen.
De drie doktoren in koers (twee in auto’s en één op de motor) en de acht EHBO-ers hadden een makkelijke dag.
Gelukkig bleef dat zo, toen de wedstrijd bij Tolkamer vrij gegeven werd en het kaf zich van het koren scheidde.
Voorin werd fel gestreden om als eerste bij de Elterberg in Duitsland te kunnen arriveren.
In de afdaling ervan bleven dankzij het droge wegdek valpartijen uit en greep de jeugd uiteindelijk de macht.
Opvallend was dat die jeugd compleet uit de Achterhoek en Liemers kwam, terwijl de deelnemers toch uit het hele land en uit Duitsland kwamen.
De bekendheid met de route heeft schijnbaar toch haar voordelen.
Nick Kweldam uit Aalten, de winnaar van vorig jaar, onderstreepte dat nog maar eens door als vierde te eindigen.
De organisatie kreeg een mooie finale voorgeschoteld en kon bovendien terug kijken op een uitstekend verloop van de dag.
Dat was voor een heel groot deel te danken aan de begeleidende politie, de burgermotorrijders en de andere verkeersregelaars, die voor vrij baan voor het peloton zorgden en alle gevaarlijke punten uitstekend beveiligden.
Niet voor niets ging Henk Lubberding als eerste even naar de politiegroep om hen te complimenteren en te bedanken.
Ook de verkeersregelaars en parcourswachten mochten van hem de complimenten in ontvangst nemen.