Bezield het boek van een goede vriend en oud-collega
Theo de Rooij, een wielerleven
In 2007 stond Raboploegdirecteur Theo de Rooij in het oog van de orkaan tijdens de Tour de France. Wat het grootste succes ooit had moeten worden, draaide uit op een deceptie: hij moest geletruidrager Michael Rasmussen vier dagen voor de finish in Parijs uit koers halen en ontslaan. Na de Tour trok hij voor zichzelf de conclusie dat hij als verantwoordelijke geen andere keuze had dan op te stappen.
In juni 2008 brak hij na een val tijdens een trainingsritje met zijn zoon Paul zijn rechterheup en sleutelbeen. De Tour volgde hij vanuit de rolstoel. Tijdens deze periode van zes weken gedwongen inactiviteit zette hij de meest bijzondere ervaringen van zijn zevenentwintig jarige wielerloopbaan op papier. Dat resulteerde in een boeiend en afwisselend boek.
In het woord ‘ziel’ ballen alle stadia uit de wielercarrière van Theo de Rooij zich samen. Als renner stortte hij zich met heel zijn ziel en zaligheid in de koers om als eerste ‘das Ziel’, de finish, te bereiken. Als ploegleider trachtte hij zijn bezieling door te geven aan zijn renners, opdat zij als eersten over de meet zouden gaan. Als manager werd ‘ziel’ synoniem voor het stellen van doelen voor zijn topformatie. En nu hij vanaf de zijlijn toekijkt, vormen nieuwe ambities zijn doelen.
